Saltar ao contido principal

Garam Masala

 

Outra receta que non é unha comida. Neste caso nin unha salsa. O Garam Masala é unha mezcla de especias da India, Pakistan e países do sur de Asia. Como pasa co curry e un montón de outras recetas, non hai unha versión oficial para todos, co que os ingredientes varían.

Entre outros sitios, saquei información deste vídeo (en inglés): https://www.youtube.com/watch?v=CKK-3DJD8YU.

Probablemente sexa máis de fiar ca min :-)

Outro tema algo complicado é conseguir algúns dos ingredientes. En concreto, as variedades de cardamomo. Hai unhas cantas variedades, normalmente verde e negro. Eu atopei as que están na parte esquerda da foto. O que se ve negro máis grande non era exactamente cardamomo, era da familia. O que parecen avelás era cardamomo a secas, e o seguinte era cardamomo verde.

Persoalmente o cardamomo verde atopeino na sección "Bio" dun Carrefour, e o normal e negro no Supermercado Amigo (un súper asiático) en Coruña. Non é publicidade, é para acordarme de onde os comprei 😆. Tamén é probable que se atope nas trapalladas que agora a xente lle quere botar ós gin tonics.

INGREDIENTES:

Estes son os que usei eu. Marqueinos na foto para que se distingan os menos conocidos.
  • 3 semillas de cardamomo negro
  • 4 semillas de cardamomo "normal"
  • 8 semillas cardamomo verde
  • 2 culleradas de postre abundante (40-50 graus irán) de pementa negra
  • 1 cullerada de postre de comino en gran
  • 1 cullerada de postre de semillas de fiuncho (eu tiña poucas)
  • 6 clavos
  • 1 rama de canela
  • 1 anis estrelado
  • 3 follas de loureiro
  •  reladura de noz moscada (menos da metade dunha)

 

 TEMPO DE PREPARACIÓN

Uns 10 minutos. Creo que tardei máis en colocar os ingredientes para a foto e  limpar a cacharrada que en facer o garam masala.

PROCEDEMENTO

A idea xeral é quentar as especias en seco e moer todo.

Empezamos polas máis grandes, axudándonos cun mortero ou algo similar.  Os cardamomos, como se ve na seguinte foto, teñen grauiños dentro, por iso é recomendable abrir as vainas.


Axudámonos co mortero tamén para romper a canela e o anis estrelado, desfacemos algo coas maus o loureiro, e poñemolos na tixela ó lume, sen absolutamente nada. NADA de aceite, graxa ou similar.

Podemos pasar lixeiramente polo mortero tamén o resto das especias pequenas (pementa, fiuncho, clavo, cominos) e relamos un pouco de noz moscada. Na foto vese a que usei e a que deixei enteira (que usarei para outras cousas)
Engadimos ás especias que xa había e seguimos quentando, movendo en círculos a tixela para que non se vaian pegar. Non fai falta ningún utensilio para revolvelas.
 
Canto tempo? Iso non está escrito en ningún sitio, pero ó redor de 3 ou 4 minutos. Din que "cando solten o olor" pero iso non sirve de moito. No meu caso fíxeno despois de que se empezase a ver unha especie de vaporciño ou fume (non fume tipo queimado). O aumento no olor tamén é notable, claro. Nese momento supostamente xa teñen botado os aceites esenciais e non sei que máis contos.

 

Sacamos da tixela e toca moer. Eu fágoo en 2 pasos, cunha picadora e un muiño do café eléctrico. A picadora soa non me sirve porque con estas cantidades tan pequenas non da collido o material e quedan cousas sen picar. Co  muiño só (prestado) tiña medo de forzalo (aínda que supostamente moe café...).

Entón, 2 pasadas. A primeira coa picadora, e quedou así (vense cachos aínda das vainas do cardamomo).

 E despois de pasar polo muíño do café queda así.

 No prato vese algo mellor. Ten un aspecto como de area ou terra fina.

E finalmente, meter nun frasco e gardar (ou usar directamente). Parece que é moi pouca cantidade, pero é potente, así que non hai que abusar.

Como se usa? como calquera outra especia, supoño :)

Eu, aparte de botarlla cando estou cociñando, useina tamén para adubar/marinar antes. Por exemplo, cachos de pito ou coello, unha cullerada de postre de garam masala, un chorriño de aceite, e revolver (o aceite axuda a que se pegue o garam masala). Non leva nada de sal nin de picante, así que iso hai que engadilo. Se se quere, claro.


Comentarios

Publicacións populares deste blog

Sopa de pescado e marisco

  Sopa de pescado e marisco. Todas as noiteboas fago unha parecida. Poden variar os ingredientes, porque esto consiste basicamente en ir cocendo cousas e metelas xuntas nunha pota, aproveitando a auga de cocelas, claro. Se en vez de usar cousas conxeladas ou de lata se usan as frescas, sabe mellor, claro ;) Esta é a lista dos ingredientes que usei este ano. Para o ano que ven, ou para ano vello se a fago, quen sabe... INGREDIENTES 1/2 Kg de berberechos 1/2 Kg de gambas peladas 8 barriñas de surimi ("palitos de cangrexo") 1/4 Kg de chipiróns 4 Cabezas de pescado (merluzas) 1 Kg de ósos de rape 1 "tronkito" de merluza 1/4 Kg de carne de mellixóns 1/4 Kg de carne de zamburiñas 1 sobre de crema de lubrigante (non atopei a de langosta) Un bote de salsa de tomate (400 g aprox.) 1 pocillo de tapioca Azafrán TEMPO Hora e media, máis ou menos PROCESO Se usas berberechos -chícaros, que se di na miña casa- con casca (recomendable porque...

Boliñas de queixo

Esta é unha especie de receta de aproveitamento, mesturada con pinchoteo. Pode facerse con queixo fresco relado, claro, pero eu fíxeno con queixo que tiña seco na nevera, que parecía un croio. Con mozarella ou gouda ou así queda derretido por dentro, co que fixen eu non. INGREDIENTES Queixo relado (aproveitando queixos varios vellos): Eran 173 g. 2 culleradas de maicena: 30 g (que quizás sobraba algo) Un ovo 2 culleradas de leite (non está na foto, foi unha adaptación porque quedou moi seco). TEMPO 20 ou 25 minutos. PROCESO Mesturamos o ovo e a maicena co queixo relado. Como este era queixo moi seco, probablemente a maicena sobraría. Hai que amasar á mau un bo cacho, e quedaba demasiado seco, así que metín un par de culleradas de leite. O aspecto final da masa é este: Compacta, seca, pero que mantén a forma. Agora toca coller cachiños e facer bolas. A min saíronme 37. E fritir. Lume alto e sen poñer demasiadas boliñas de vez para que non baixe a temperatura. Como eran pequenas, metín d...

Ensalada de cochayuyo

Outro invento, de orixe chileno. O cochayuyo ( Durvillaea antárctica ) é unha alga do pacífico que parece ser que se come habitualmente en Chile (aínda que eu non o vin en ningunha carta de restaurantes). Véndese nunha especie de mollos deshidratados que pesan moi pouco (cento e pico gramos) que hai que hidratar e cocer, e úsase habitualmente en ensaladas, ceviches e  cazuelas , entre outras recetas.  Ten moi pouco sabor (sobre todo se o coces sin sal) e unha textura medio xelatinosa e algo similar á punta da orella de cocho cocida, algo triscante (depende do que o cozas, claro). O máis difícil da receta igual foi conseguir o cochayuyo. Eu aproveitei unha viaxe a Chile ☺. INGREDIENTES Cochayuyo, claro. Eu usei como un cuarto do paquete seco, que deben ser 40 ou 50g aprox (na foto xa está hidratado, e usei a metade do que se ve). Cebola, pode ser colorada ou branca, eu usei media ceboleta escasa 1 tomate Medio pemento colorado e medio verde 1 Zanahoria Unhas follas de cilantro ...