Saltar ao contido principal

Pan


Si, pan. Dese que con viño sirve para facer o camiño.
Non compensa economicamente ter o forno encendido a tope tres cuartos de hora, pero quería saber se sei facelo por se un día non teño pan na casa e teño gana del :)

INGREDIENTES

  • Fariña de trigo.
  • Levadura de panadería.
  • Auga, sal, aceite.

TEMPO

Unha hora aproximadamente

PROCESO

Para a fariña que collín, que serían 150 ou 200 gramos, collín a metade da pastilla de levadura que se ve na foto anterior. Esta levadura atopeina nun Eroski, anque normalmente uso (para empanadas, etc.) unhas pezas máis grandes que compro nunha panadería. Con que sexa levadura de panadería valerá, digo eu.

Bótaselle un pouco de sal á fariña, e desmenúzase a levadura.


Logo bótaselle como medio vaso de auga. A cantidade non a poño exacta porque non medín a que botei, nin pesara antes a fariña :)

A que eu fago é empezar a revolver coa culler de madeira, e cando a fariña ten unha textura que parece que ten "farrapos" (ver foto seguinte), pois paro de botar auga.

Logo boto un chorriño de aceite. Non sei se sirve de algo para o pan ou lle fai mal, pero para as empanadas era boa idea porque fai a masa máis elástica e estírase mellor. Igual a próxima probo sen aceite.


Desde que boto o aceite, eu amaso á mau. Cando acabo queda unha bola, tapo o recipiente cun trapo e deixo que levede 20 minutos ou así.


Doulle unha última amasada, deixo a bola feita e fago unha cruz encima cun coitelo. Bueno, cunha navalla de Taramundi tamén me valeu :)

E pásase ó forno. En algún sitio lera que para o pan facía falta humidade no forno, así que puxen un pocillo con auga ó lado do futuro pan. Puxen o forno a 200 ºC largos.

E funme ver a tele... ós 40 ou 45 minutos acerqueime, e xa estaba... de feito había curruscos algo chamuscados, como se ve na foto. Pero a pinta é bárbara, non?

E xa está. a pinta é boa, a textura a min recórdame ó pan de Salamanca, que non fai "ollos" no molo, pero sabía ben.

Iso si, non contes con facer rebadas finas nin bocadillos, se che sae coma min.

 
Como se ve, eu fun comendo nel. Esto era rematando a cea.


Comentarios

Publicacións populares deste blog

Sopa de pescado e marisco

  Sopa de pescado e marisco. Todas as noiteboas fago unha parecida. Poden variar os ingredientes, porque esto consiste basicamente en ir cocendo cousas e metelas xuntas nunha pota, aproveitando a auga de cocelas, claro. Se en vez de usar cousas conxeladas ou de lata se usan as frescas, sabe mellor, claro ;) Esta é a lista dos ingredientes que usei este ano. Para o ano que ven, ou para ano vello se a fago, quen sabe... INGREDIENTES 1/2 Kg de berberechos 1/2 Kg de gambas peladas 8 barriñas de surimi ("palitos de cangrexo") 1/4 Kg de chipiróns 4 Cabezas de pescado (merluzas) 1 Kg de ósos de rape 1 "tronkito" de merluza 1/4 Kg de carne de mellixóns 1/4 Kg de carne de zamburiñas 1 sobre de crema de lubrigante (non atopei a de langosta) Un bote de salsa de tomate (400 g aprox.) 1 pocillo de tapioca Azafrán TEMPO Hora e media, máis ou menos PROCESO Se usas berberechos -chícaros, que se di na miña casa- con casca (recomendable porque...

Boliñas de queixo

Esta é unha especie de receta de aproveitamento, mesturada con pinchoteo. Pode facerse con queixo fresco relado, claro, pero eu fíxeno con queixo que tiña seco na nevera, que parecía un croio. Con mozarella ou gouda ou así queda derretido por dentro, co que fixen eu non. INGREDIENTES Queixo relado (aproveitando queixos varios vellos): Eran 173 g. 2 culleradas de maicena: 30 g (que quizás sobraba algo) Un ovo 2 culleradas de leite (non está na foto, foi unha adaptación porque quedou moi seco). TEMPO 20 ou 25 minutos. PROCESO Mesturamos o ovo e a maicena co queixo relado. Como este era queixo moi seco, probablemente a maicena sobraría. Hai que amasar á mau un bo cacho, e quedaba demasiado seco, así que metín un par de culleradas de leite. O aspecto final da masa é este: Compacta, seca, pero que mantén a forma. Agora toca coller cachiños e facer bolas. A min saíronme 37. E fritir. Lume alto e sen poñer demasiadas boliñas de vez para que non baixe a temperatura. Como eran pequenas, metín d...

Ensalada de cochayuyo

Outro invento, de orixe chileno. O cochayuyo ( Durvillaea antárctica ) é unha alga do pacífico que parece ser que se come habitualmente en Chile (aínda que eu non o vin en ningunha carta de restaurantes). Véndese nunha especie de mollos deshidratados que pesan moi pouco (cento e pico gramos) que hai que hidratar e cocer, e úsase habitualmente en ensaladas, ceviches e  cazuelas , entre outras recetas.  Ten moi pouco sabor (sobre todo se o coces sin sal) e unha textura medio xelatinosa e algo similar á punta da orella de cocho cocida, algo triscante (depende do que o cozas, claro). O máis difícil da receta igual foi conseguir o cochayuyo. Eu aproveitei unha viaxe a Chile ☺. INGREDIENTES Cochayuyo, claro. Eu usei como un cuarto do paquete seco, que deben ser 40 ou 50g aprox (na foto xa está hidratado, e usei a metade do que se ve). Cebola, pode ser colorada ou branca, eu usei media ceboleta escasa 1 tomate Medio pemento colorado e medio verde 1 Zanahoria Unhas follas de cilantro ...